Immigratie naar de profeet en de vreemdeling die de weg afloopt
[nederlands - dutch-الهولندية]
auteur: Imam Ibn Al-Qayyim Al-Jawziyyah
revisie: Yassien Abo Abdillah
bron: Ar-risala At-Tabukiyah
Kantoor voor da'wa Rabwah (Riyad)
2014 - 1436
Islam voor iedereen
الهجرة إلى الرسول و غربة السالكين في طريقها
« باللغة الهولندية »
المؤلف: إمام ابن القيم الجوزية
مراجعة: ياسين أبو عبد الله
المصدر: الرسالة التبوكية
2014- 1436
بسم الله الرحمن الرحيم
Een geschenk voor degenen die van Allah en Zijn boodschapper houden
Bismi Allahi Ar-Rahmaan Ar-Raheem,
Al-Hijra (de migratie) naar Rasoel Allah salla Allahu alayhi wassalam is een wetenschap waarvan alleen de naam is overgebleven. Het is een methode waarvan het praktiseren is opgegeven alleen een schets achterlatend. Het is een weg wiens mijlpalen zijn uitgewist door wilde dieren en wiens waterbronnen zijn opgedroogd door de vijanden.
De persoon die deze weg volgt is een vreemdeling onder de mensen, uniek in zijn omgeving, ver weg (van anderen) ondanks kleine afstanden, eenzaam ondanks talrijke buren. Hij is ongelukkig met dat wat mensen behaagt, en tevreden met dat wat mensen mishaagt. Hij verblijft wanneer zij reizen, en reist wanneer zij verblijven. Hij is alleen in de weg die hij kiest om zijn doel te zoeken, geen tevredenheid voelend totdat hij zijn doel bereikt. Hij is lichamelijk aanwezig bij de mensen maar weg van hen met zijn intentie. Hun ogen slapen en zij verzaken leiding te zoeken terwijl hij zijn nachten wakker doorbrengt. Zij zijn nalatig in het ondernemen van Al-Hijra naar Rasoel Allah terwijl hij het onvermurwbaar zoekt.
Al-Hijra naar Rasoel Allah is een serieuze zaak. Het is een lange en moeilijke weg voor degenen die er niet op voorbereid zijn. Het is hard voor degene die lui is of makkelijk vermoeid raakt, maar het is een hele effen en makkelijke weg voor iemand die er naar verlangt. Zij verachten zijn ongehoorzaamheid aan hun meningen, en zij bespotten hem voor het bekritiseren van hun domheid en tegenstrijdigheid. Ze werpen twijfels op hem, en ze houden hem nauw in de gaten. Ze wachten hoopvol op de komst van de dood om van hem af te zijn. Hun antwoord van het zeggen van Allah subhanahu wata’ala: “Zeg (Mohammed): ‘Verwachten jullie voor ons niets behalve een van de twee beste dingen (martelaarschap of overwinning)?, terwijl wij voor jullie verwachten dat Allah jullie zal teisteren met een straf van Hemzelf of door onze handen. Dus wacht, wij wachten ook met jullie.” (Surat At-Tauba: 52). Ook zegt Allah Azza wa Djal: “Hij (Mohammed) zei: Mijn Rabb! Oordeel in waarheid! Onze Rabb is Ar-Rahmaan, Wiens hulp moet worden gezocht tegen hetgeen jullie hem toeschrijven.” (Surat Al-Anbiyyah: 112)
Bij Allah, deze Hijra is niet anders dan een schrijnend licht om jouw duisternis te verlichten. Het is een volle maan de aarde verlichtend van het oosten naar het westen en in staat vlekken van je hart weg te wassen. Het is de toegang tot een groot genoegen en goedheid zelfs hoewel vele mensen zich er niet bewust van zijn. Luister nu naar de belangrijkheid voor deze Hijra en naar de aanwijzingen betreffende deze. Wees een beoordeler over jezelf voor Allah subhanahu wata’ala: Ben jij degenen die ervoor wegrennen of onder degenen die ernaar toe rennen? De omschrijving van de Hijra is: “De migratie van de ziel, in alle zaken van geloof, in alle wensen van het hart, en in alle wetgevende zaken, naar de oorsprong van de Leiding en de bron van het Licht.” Deze Leiding en dit Licht komen van de mond van de oprechte en betrouwbare Mohammed salla Allahu alayhi wassalam die Allah beschrijft als: “Jullie metgezel (Mohammed) is noch afgedwaald noch misleid. Noch spreekt hij naar eigen begeerte. Het is slechts een openbaring waarmee hij wordt geïnspireerd.” (Surat An-Najm: 2,3 & 4)
Allah subhanahu wata’ala heeft tevredenheid van het hart met het oordeel van Rasoel Allah vereist opdat zij geen weerstand in hun zielen vinden. Ze moeten het oordeel accepteren met tevredenheid en het met onderdanigheid aannemen. Iedere zaak niet verlicht door het licht van Rasoel Allah salla Allahu alayhi wassalam boodschap verdient het in de zeeën van duisternis gegooid te worden. Iedere getuige die niet getuigt bij deze geprezene moet gerekend worden onder de twijfelachtigen en de beschuldigen. Hoe dan kan een man die slaaf is van zijn lusten en gewoontes deze migratie ondernemen?
Een man die niet wil scheiden van de plaats waar hij geboren en getogen is. Een man die zegt: “We volgen alleen de wegen van onze voorvaders; houden vast aan hun tradities, en volgen hun voetstappen.” Een man die volledig vertrouwt op zijn voorouders om zijn weg te bepalen naar succes en redding, bewerend dat hun meningen beter zouden zijn en meer bruikbaar dan zijn mening. Als je voorzichtig naar de reden zoekt achter de woorden van zo’n persoon bemerk je dat het een combinatie is van luiheid en lusteloosheid.
Deze Hijra is Fard (verplichting) voor iedere moslim. Het volgt uit de getuigenis (verklaard door iedere moslim) dat “Mohammed Allah’s boodschapper is” net zoals de 1e Hijra (naar Allah) volgt uit de getuigenis dat “Er geen godheid is waar aanbeden, gevolgd en gehoorzaamd te worden behalve Allah.” Ieder mens zal gevraagd worden betreffende deze 2 soorten van migratie, beiden op de Dag der Opstanding, en in Al-Barzagh (de toestand in het graf). Qataadah, één van de Tabi’een (studenten van de Sahaba) zei: “Twee dingen zullen aan de eerste en de laatste mensen gevraagd worden: Wat heb je aanbeden, en wat voor antwoord gaf je aan de boodschappers?”
Allah Azza wa Djal zegt: “Maar nee, bij jullie Rabb, zij zullen geen Imaan hebben totdat zij jou (Mohammed) rechter maken over al hun geschillen en in zichzelf geen verzet vinden tegen jouw beslissingen en ze accepteren het met gehele onderwerping.” (Surat An-Nisa: 65)
Hier heeft Allah de Verhevene de grootste eed gemaakt waarbij hij zweert bij Hemzelf, Glorie zij Hem, dat Imaan niet oprecht zal zijn en dat ze niet van de mensen van Imaan zullen zijn totdat zij Rasoel Allah salla Allahu alayhi wasalam een rechter maken in alle zaken betreffende geschillen en in alle delen van de Deen (religie). De term “Over al hun geschillen”, gebruikt in deze Ayaah maakt de betekenis heel algemeen, de aanwezigheid van Imaan te niet doend tenzij de boodschapper zijn oordeel vereist opdat ze geen weerstand vinden in hun zielen. Ze moeten het oordeel met tevredenheid accepteren en het met onderdanigheid ontmoeten. Het oordeel aannemen met ontevredenheid is tegen gesteld aan de betekenis van Imaan. Aldus moet het oordeel van de Boodschapper geaccepteerd worden met tevredenheid en genoegen in het hart. Zodra de Abd (dienaar) dit weet, moet hij zichzelf onderzoeken en zijn hart kijken wanneer een oordeel in grote of kleine zaken van de boodschapper komt, met name wanneer het oordeel in conflict is met zijn verlangen of wensen, of anders is dan dat wat hij heeft gevolgd van zijn voorvaders. Allah de Almachtige zegt: “Neen, de mens zal een getuige tegen zichzelf zijn zelfs al zou hij zijn verontschuldigingen aanbieden.” (Surat Al-Qiyamah: 14-15)
Subhana’ Allah! In hoeveel gevallen hebben de mensen vele teksten (van de boodschapper vrede zij met hem) gehaat en hoopten dat ze nooit gezegd waren! Hoeveel haat in hun harten en hoeveel droogte in hun kelen lieten sommige van de teksten achter! Hun geheime gedachten zullen aan hen geopenbaard worden hen pijn en vernedering gevend op die Grote Dag. Allah zegt: “De Dag wanneer alle geheimen (van het hart en de intenties) zullen worden geopenbaard.” (Surat At-Taariq: 9)
“Maar nee, bij jullie Rabb, zij zullen geen Imaan hebben totdat zij jou (Mohammed) rechter maken over al hun geschillen en in zichzelf geen verzet vinden tegen jouw beslissingen en ze accepteren het met gehele onderwerping.” (Surat An-Nisa: 65)
Allah subhanahu wata’ala besluit bovengenoemde Ayaah, met het benadrukken van het belang van het gehoorzamen van de profeet door het vereisen van volledige onderwerping aan hem. Deze onderwerping is niet zoals die van een verslagen vechter die gedwongen is zich over te geven aan zijn vijand. Het is zoals de onderwerping van de gehoorzame ondergeschikte aan zijn meester die hem dierbaars is, met name wanneer hij weet dat het onderwerpen aan hem leidt tot geluk en succes. Wanneer hij weet dat hij meer nader tot hem is dan zichzelf, en meer genadevol jegens hem en meer bekwaam om hem te redden dan hij bekwaam is om zichzelf te redden. Wanneer de Abd dat weet, en onderworpen is, en zichzelf overgeeft aan de profeet , zal ieder verlangen in zijn hart gehoorzaam aan hem worden, en hij begrijpt dat hij geen geluk kan verkrijgen behalve door deze onderworpenheid en gehoorzaamheid.
De betekenis van deze onderworpenheid is niet makkelijk te omvatten door woorden. Het is een geval waarbij een hart zich open moet stellen voor de boodschap om in zijn dieptes te zinken. Het is niet iets dat verkregen kan worden door alleen maar eisen of verlangens. Een dichter zei eens: “Iedereen beweert, eist de geliefde van Leila te zijn, maar Leila bindt zich aan geen één van hen.” Er is een groot verschil tussen de kennis over liefde en liefde hebben voor. In veel gevallen verwart de Abd het weten over iets aan de ene kant, en het feitelijke toestaan van dat ding, aan de andere kant. Bijvoorbeeld: er is een groot verschil tussen een zieke man, die hoewel hij over gezondheid en welzijn weet, onder de invloed is van een ziekte, en tussen de gezonde man levend in een situatie van gezondheid, zelfs hoewel hij dat niet volledig kan omschrijven. Gelijkend, is er een verschil tussen het weten over vrees en daadwerkelijk in leven.
Terugkomend op bovenstaande Ayaah (An-Nisa: 65) bemerk dan hoe Allah Azza wa Djal de gehoorzaamheid aan de boodschapper heeft benadrukt gebruiken makend van verschillende methodes van nadruk.
• Ten eerste: voorafgaande aan de eed met ontkenning: “Maar nee, bij jullie Rabb..” deze stijl is bekend in de Arabische taal. Bijvoorbeeld Abu Bakr As-Siddiq zei: “Nee, bij Allah! Hij zal niet naar Allah’s Leeuw keren, die vecht voor Allah en zijn boodschapper en zijn strijd-buit geeft.” Ook als je de Ayaat in de Koran bestudeert welke eden omvatten en welke beginnen met een ontkenning zul je bevinden dat een onjuiste bewering die de eed is voorafgegaan wordt ontkend. Deze algemene regel wordt niet herroepen door Allah’s zeggen: “Maar nee! Ik zweer bij het plaatsen van de sterren- en zeker, dat is inderdaad een grote eed, als jullie het slechts wisten- dat dit inderdaad een zeer veheven Koran is, in een Boek goed beschermd (door Allah).” (Surat Al-Waaqi’ah: 75-78).
De intentie hier de beweringen van de Kufar over de Koran te niet te doen, dat het poëzie of tovenarij of verzinsels van het verleden zijn, en dan het tegenovergestelde bevestigen. Aldus tonen deze Ayaat hen dat dit niet is wat jullie beweren maar het is eerder een verheven Koran. Dat is waarom Allah Azza wa Djal zowel de ontkenning als de bevestiging noemt. Dit is gelijk aan Allah’s zeggen: “Maar nee! Ik zweer bij de sterren die tijdens de dag verdwijnen, en in de avond duidelijk tevoorschijn komen, en de nacht als het heengaat, en bij de dageraad als deze aanbreekt. Voorzeker dit is het Woord gebracht door de meest eervolle Boodschapper (Djibril), begiftigd met macht en rang voor de Rabb van de Troon, die gehoorzaamd wordt (door de Engelen), en daar vertrouwenswaardig is (in de hemelen). En (O mensen) jullie metgezel (Mohammed) is geen krankzinnige, en voorzeker heeft hij hem (Djibril) aan de heldere horzion gezien, en hij houdt geen kennis van het ongeziene achter, en het (de Koran) is niet het woord van Shaytaan de vervloekte.” (Surat Al-Takwir: 15-25)
“Maar nee! Ik zweer bij Dag der Opstanding, en ik zweer bij de zelfverweten ziel (van een gelovige). Denkt de mens dat Wij zijn beenderen niet kunnen verzamelen? Ja, Wij zijn in staat om in perfecte volgoorde zijn vingertoppen samen te stellen.” (Surat Al-Qiyaamah: 1-4). Wat hier wordt bedoelt is dat het openen van de eed met de ontkennende woorden naar het benadrukken van het feit leidt waarover de eed is gemaakt, en de nadruk leggen op en het bevestigen van gebrekkige of onjuiste beweringen of onjuiste geloven met betrekking tot de zaak.
• Ten tweede: de nadruk als gevolg van de eed zelf.
• Ten derde: de nadruk als gevolg van Allah’s keuze hier te zweren bij Zichzelf en niet bij een van Zijn scheppingen, zelfs hoewel Hij volledig Gezag heeft, en dit ook doet in vele Ayaat. De mens echter heeft alleen toestemming te zweren bij Allah, Zijn Namen of Zijn Kenmerken (Al-Asmaa Wal-Sifaat)
• Ten vierde: de nadruk op het vereisen van afwezigheid van weerstand in de ziel met de profeet’s oordeel, en de aanwezigheid van onderworpenheid daarvoor (in de plaats).
• Ten vijfde: het bekrachtigen van het werkwoord (onderworpen zijn) door het noemen van z’n zelfstandig naamwoord (onderworpenheid). Al deze vormen van nadruk die hier toegepast zijn, en de grote zorg die genomen is om tot te bekrachtigen in de zielen van de aanbidders, zijn vanwege de grote noodzaak van deze belangrijke zaak. Allah de Almachtige zegt: “De profeet is dierbaarder voor de gelovigen dan hun zelf.” (Surat Al-Ahzaab: 6)
Dit vormt een bewijs dat degene voor Rasoel Allah niet dierbaarder is dan zichzelf niet van de gelovigen is. Van deze dierbaarheid volgen een paar zaken. De profeet moet meer geliefd zijn bij de Abd dan bij zichzelf. Dit is zo omdat dierbaarheid gebasseerd is op liefde; en de abd houdt meer van zichzelf dan van anderen. Toch moet de profeet dierbaarder voor hem zijn en nader zijn, en op deze manier verkrijgt de abd bekwaamheid van Imaan. Vanuit deze dierbaarheid en liefde volgen volledige inwilliging, gehoorzaamheid en alle andere gevolgen van liefde zoals tevredenheid met zijn oordeel, onderwerping aan zijn bevelen en hem prefereren boven ieder ander.
Bovendien moet de abd geen rechtspraak over zichzelf hebben omdat deze rechtspraak voor de profeet (Saws) is, die beter regeert dan de meester zijn heerschappij over zijn slaaf, of de vader zijn heerschappij over zijn zoon. Aldus heeft de abd geen enkel recht van beschikking over zichzelf behalve met wat de profeet beschikt omdat hij dichter bij hem is dan bij zichzelf. Het is zeer verwonderlijk dat een abd deze hechtheid verwacht te hebben terwijl hij genegeerd heeft waarmee de profeet kwam vanuit het oogpunt van rechtspraak, en wanneer hij meer tevreden en gelukkig is met iemand anders zijn oordeel dan met het oordeel van de profeet . En hij beweert ook dat de leiding niet van hem verkregen zou worden maar van de informatie van het verstand, en dat waarmee hij kwam niet met volledige zekerheid bijdraagt aan alle zaken. Deze en anderen beweringen veroorzaken het afkeren van hem en zijn boodschap. Dat is voorzeker het grote verlies.
Er is geen andere manier om deze hechtheid te verkrijgen behalve door het negeren van andere beweringen anders dan die van de profeet , hem te volgen in alles, en het verifiëren wat een zegt tegenover datgene waarmee hij kwam. Dus indien zijn getuigenis het ondersteunt wordt het geaccepteerd, en indien zijn getuigenis het ontkent, wordt het verworpen: en indien het niet duidelijk zou zijn of zijn getuigenis voor of tegen is, dan wordt het behandels als het spreken van de mensen van het Boek (de Bijbel), en er wordt dichter bij de getuigenis van die van de profeet is.
Degene die deze methode volgt, zijn Hijra zal gemakkelijk gemaakt worden, zijn kennis en daden zullen correct zijn, en de waarheid en oprechtheid zullen vanuit alle richtingen naar hen toe komen.
Wa'l Hamdulillahi Rabb Al-'Alamien.
Bron * Ar-Risala At-Tabukiyah van Imam ibn Al-Qayyim Al-Jawziyyah (rahimahu Allah)
www.islamhouse.com
Islam voor iedereen !
